Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yırğalama — «Yırğalamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çalxalamaq — f. 1. İçindəki mayenin hissəciklərini qarışdırmaq və ya həll etmək üçün tərpətmək, silkələmək. Dərmanı içməkdən qabaq çalxalamaq. – Mehriban gülabpuşu tələsik götürüb çalxaladı. H. Seyidbəyli. // Su ilə yaxalamaq, təmizləmək. Saleh dağ sudan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləngərləmək — f. Ləngər vurmaq, hər iki tərəfə yatıb qalxmaq; yırğalamaq, əyilmək, yellənmək. Araba yol uzunu ləngərləyir. – <Maşın> asfalt üstündə gedirmiş kimi çox rahat, ləngərləmədən, yırğalanmadan yeridi. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
silkələmək — f. 1. Təkan verərək, dartaraq bu tərəfdən o tərəfə bərk tərpətmək, yerindən oynatmaq, sarsıtmaq. Gənc sərt əlilə Bayramı silkələdi. M. Hüs.. Arvad <Aydının> üstünə atılıb bərk silkələdi. H. Seyidbəyli. // Meyvələri salmaq üçün ağacı bərk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yelləmək — f. 1. Sərinləmək üçün bir şeylə havanı hərəkətə gətirmək, hava cərəyanı yaratmaq. Yelpiclə üzünü yelləmək. – Rüstəm kişi hirsindən şapkasını çıxardı, üzünü yellədi. M. İ.. 2. Odu, ocağı alışdırmaq, kömürü közərtmək üçün üzərində havanı bir şeylə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
